پرچمدار رئالیسم اجتماعی در ادبیات معاصر ایران
احمد محمود عادت داشت هر روز اول صبح پشت میز کارش بنشیند و بنویسد و بیش از ۴۰ سال به همین منوال نوشت و طی ۴ دهه فعالیت ادبی خود در مجموع ۱۴ کتاب شامل ۹ مجموعه داستان کوتاه و ۵ رمان بلند را منتشر کرد. «همسایهها»، «داستان یک شهر»، «زمین سوخته»، «مدار صفر درجه» و «درخت انجیر معابد» از آثار شناخته شده او هستند. داستان زمین سوخته روایتگر جنگ ایران و عراق و تجربه شخصی او از جنگ است. درخت انجیر معابد نیز آخرین کتاب منتشر شده از احمد محمود در سال ۱۳۷۹ است. احمد محمود را پیرو سبک رئالیسم اجتماعی میدانند. او خالق برخی از مهمترین آثار ادبیات داستانی معاصر ایران است ولی همواره با کملطفیهای فراوانی در انتشار کتابهایش و کسب جوایز روبهرو بوده است. او در طول سالهای پرافتخار زندگیاش فقط یک جایزه برای آخرین اثرش «درخت انجیر معابد» دریافت کرد و برنده اولین دوره جایزه هوشنگ گلشیری شد. در جشنواره «بیست سال ادبیات داستانی در ایران»، کتاب «مدار صفر درجه» نیز جایزهی هیئت داوران را به خود اختصاص داد که به دلایلي این جایزه به احمد محمود داده نشد.