حیدر کاسبی -کتاب «ما تمامش می کنیم» نوشته «کالین هوور» نویسنده آمریکایی، داستانی است با محوریت درام که بیش از هر چیزی می خواهد به مخاطبش یادآوری کند، زندگی به شکل عجیبی غیر قابل پیش‌بینی است و همان قدر که بسیاری از چیزها بر اثر اتفاق به دست می آید، همان قدر هم می تواند در معرض از دست رفتن باشند.
خلاصه داستان این است که « لیلی» شخصیت اصلی داستان در اوج ناامیدی با مردی آشنا می شود که او را به زندگی برمی گرداند و درست در لحظه های آخری که فکر می کند همه چیز تمام شده است نقطه امیدی در دلش زنده می شود:
« یک پایم را روی پشت بام گذاشته ام و از طبقه دوازدهم خیابان های بوستون را تماشا می کنم ، نمی توانم به مرگ فکر نکنم ، نه ، نه در مورد خودم ، زندگی را آن‎قدر دوست دارم که بخواهم ادامه اش بدهم.»« کالین هوور» علاوه بر این‎که روایت جذاب و عامه پسندی را برای داستان برگزیده است چنان فرم روایتش را متفاوت و به دور از کلیشه های معمول انتخاب کرده است که مخاطب خاص را هم دلزده نمی کند و این به خوانش کتاب کمک کرده است:« امروز بعد از سخنرانی ام در مراسم خاکسپاری بلافاصله یک بلیت هواپیما به مقصد بوستون گرفتم و اولین پشت بام بلندی که می توانستم پیدا کنم را تصاحب کردم ، من هیچ قصدی برای این که خودم را از این بالا پرت کنم ندارم ، فقط برای این به اینجا آمدم که نیاز به هوای تازه و سکوت داشتم.»این تضاد بین مرگ و زندگی که راوی داستان با توصیف بلندترین ساختمان شهر که هم می تواند باعث وحشت سقوط شود و هم هوای تازه را به ذهن متبادر می کند ، نقطه عطف یک متن می تواند باشد در داستانی بلند که خواننده اش را دچار ملال نکند و او را به ادامه روایت تشویق کرده باشد.«ما تمامش می کنیم» از آن دست کتاب‎هایی است که در عین ناامیدی سرشار از امید و با تمام تلخی پر از شور زندگی است.به عبارتی کتاب نه سیاه است و نه سفید، بلکه یک شادی و غم توامان را در خود نهفته دارد و نویسنده اش بیشتر از آن‎که یک خوش‎‏بین کاذب باشد یا به شکلی افراطی به بدبینی دچار باشد، یک نویسنده واقع‎بین است و آنچه روایت می کند خود زندگی است با چاشنی خیال ، و گاه به شکلی رویاپردازانه قصه را دنبال می کند:« قبلاً بهترین روش تخلیه خشم برای من باغبانی بود، هر وقت دچار استرس می شدم به حیاط خلوت می رفتم و هر گیاه هرزی که پیدا می کردم، بیرون می کشیدم، اما حالا ....» این نکته را هم باید در نظر داشت که نویسنده داستان یک زن است و اگر قرار باشد اصالت و هویتی در متن جلب توجه کند بایستی رگه هایی از زنانگی در اثر برجسته باشد که هست :«_ بسیار رویایی ست، این‎که در خانه ای زندگی کنی که روی یک ساختمان بنا شده است._ من به این فکر نکرده بودم ، اگر آن‎جا مال من بود پشت بامش را باغچه می کردم ،این‎طوری می توانستم جایی برای آرامش داشته باشم..‌.»همین که قهرمان داستان «ما تمامش می کنیم» یک زن است خود می تواند دلیلی باشد بر هویت اثر؛ اما نکته قابل توجه تر داستان این است که به دور از هر گونه تعصبی با این‎که رگه هایی از زنانگی در کتاب موج می زند به نظر می رسد نویسنده کتاب تلاش کرده است که از فمینیست گرایی مصون بماند و خودش را از قضاوت منتقدان تبرئه کند.کتاب «ما تمامش می کنیم» در ایران با چندین ترجمه منتشر شده است که یکی از آن‎ها ترجمه آرتمیس مسعودی است و توسط نشر آموت در سال ۲۰۱۶ میلادی منتشر شده است.یکی از افتخارات «کالین هوور» برنده جایزه بهترین کتاب « گودریدز» در بخش رمان و داستان عاشقانه در سال ۲۰۱۶ است؛ از جمله کتاب‎های دیگر این نویسنده می توان به «بسته» ،«عقب‎نشینی» و «این دختر» اشاره کرد که جوایز و افتخارات زیادی را برای «کالین هوور» به ارمغان آورده است.

منبع: روزنامه خراسان