«رقاصان نمک» اثر اورسولا هگی که اخیرا با ترجمه یوسف نوری زاده در نشر پیدایش منتشر شده است، رمانی است جولیا آیوز، زن آرشیتکت چهل و یک ساله بارداری که مصمم است قبل از تولد نوزادش گذشته های پردردسر خانواده اش را واکاوی کند. برای این منظور او به خانه اش در شمال غربی اقیانوس آرام بازمی گردد و به تدریج همه خاطرات دور و نزدیک خیانت ها و دردسرهای خانواده را از حافظه اش بیرون می کشد و در همین گیرودار ذهنی و عاطفی است که پدرش را می بیند و ماجراهایی رقم می خورد که زندگی او را دستخوش تغییر می کند. اورسولا هگی نویسنده آمریکایی آلمانی تبار، کار نویسندگی خود را با کتاب های «مزاحمت ها» (1981) و «لذت های بادآورده» (1988) آغاز کرد که ماجرای هرکدام از این داستان ها در آمریکا رخ می دهند. هگی بعد از چهل سالگی نوشتن از زادگاهش را آغاز کرد و به کندوکاو درباره پیشینیان و تبار خود برآمد. چنان که در مقدمه کتاب آمده است، این نویسنده در شهر کوچکی درست بیرون از دوسلدورف، شبیه به شهرک تخیلی بورگدورف بزرگ شد، جایی که دو داستان «شناور در دستان مادرم» (1990) و «سنگ های رودخانه» (1994) در آن می گذرد. «هگی به لطف زندگی در یک شهر کوچک، توانست غرابت ها و خوشی های بی نظیر مخصوص یک جامعه یکپارچه را نظاره کند. او هنگام نوشتن درباره پیشینیان خود، به دسیسه غریب سکوتی که بعد از جنگ بر آلمان سایه افکنده بود پی می برد؛ دسیسه ای که بعد از جنگ راه را برای اعدام یهودیان گشود و پس از افشاگری حقیقت هولوکاست همچنان به قوت خود باقی ماند». هگی به یاد می آورد زمانی که در هجده سالگی به آمریکا مهاجرت کرده بود، آمریکایی های هم نسل او بیشتر از ماجرای هولوکاست خبر داشتند. «وقتی که بزرگ می شدم، کسی حق نداشت که درباره آن حرف بزند؛ کاملا ممنوع بود. ما با سکوت بزرگ می شدیم. این امری عادی و آشنا بود؛ با توجه به اوضاع و احوال، حرف زدن از آن بسیار هولناک بود». این ماجرا مانند بسیاری دیگر از معاصران هگی، تاثیر عمیقی بر این نویسنده گذاشت و او بعدها در یکی از آثارش تحت عنوان «از هم دریدن سکوت: درباره آلمانی بودن در آمریکا» (1997) به بررسی تاثیر هولوکاست بر آلمانی-آمریکایی های بعد از جنگ پرداخت. هگی، در سال 1986 با دریافت بورس تحقیقاتی این فرصت را پیدا کرد که پس از مدت پانزده سال به آلمان بازگردد تا درباره پس زمینه داستان «شناور در دستان مادرم» تحقیق کند. وقتی به زادگاهش می رسد چشم می گرداند تا تزورگ، کوتوله ای را بیابد که او را از دوران کودکی به یاد می آورد. «هنگامی که در کافه نشسته بود، تزروگ سر میز او ظاهر شد. تزورگ وراج به جای پاسخ گویی به سوالات محترمانه هگی درباره بستگان او، پرخاش جویانه گفت: شنیده ام طلاق گرفته ای! تازه بعد از آنکه هگی کمی از جزئیات شکست زندگی زناشویی خود را با او در میان گذاشت، تزورگ اطلاعاتی درباره پدربزرگ و مادربزرگ هگی به او داد». همین مبادله اطلاعات الهام بخش خلق شخصیت اصلی «سنگ های رودخانه» شد. اورسولا هگی، تاکنون برنده بیش از سی بورس و جایزه ادبی بوده است و همچنین صدها نقد و بررسی برای نشریاتی از قبیل نیویورک تایمز، لس آنجلس تایمز و واشنگتن پست نوشته است.