خبرگزاری ایبنا به تازگی سوژه «نویسندگی به عنوان شغل» را دستمایه قرار داده و آن را در قالب پرسش هایی با نویسندگان مطرح می کند. در تازه ترین مطلب از این سری گزارش ها، حمیدرضا نجفی از «نویسندگی به عنوان شغل» گفته است.

نجفی گفته «کار سفارشی اگر بدون آزادی در تعیین محتوا و پرورش موضوع باشد خلاقیت ندارد و قلم نویسنده را نازل می کند.»

این داستان نویس با تاکید بر اینکه تنها تعدادی معدود از نویسندگان امروز ایران، چون محمود دولت آبادی و احمد پوری، را می توان نویسنده حرفه ای دانست که تنها از طریق نوشتن امرار معاش می کنند، در پاسخ به این پرسش که در ایران چقدر امکان نویسندگی حرفه ای و تامین معاش از راه نویسندگی وجود دارد، عنوان کرد: اکنون شرایط جامعه به گونه ای است که نویسندگان اگر کار سفارشی که نمی توان خلاقیت چندانی در آن داشت، انجام ندهند، نمی توانند تنها از طریق داستان نویسی امرار معاش کنند و نویسنده حرفه ای باشند.

نجفی همچنین درباره اینکه خود او آیا از راه نوشتن امرار معاش می کند یا به طریقی دیگر، بیان کرد: خود من در کنار نوشتن، فعالیت اقتصادی دارم و حرفه اصلی من چیزی غیر از نویسندگی است.

این نویسنده در پاسخ به این پرسش که آیا در ایران کتاب نوشتن سفارشی می تواند فرصتی برای فعالیت حرفه ای باشد، گفت: بی شک کار سفارشی که موضوع و محتوای آن باید چارچوب محدودی داشته باشد خلاقیت کافی را ندارد و از دل برنخاسته است. هنر اصیل با خلاقیت عجین شده و اگر خلاقیت را محدود کنیم و دست نویسنده کاملا باز نباشد اثر ادبی تنزل خواهد کرد.

وی همچنین با بیان اینکه برای تعالی ادبیات در کشور باید دولت نقش خود را بیش از نظارت و سفارش اثر به سمت حمایت سوق بدهد، عنوان کرد: به عنوان نمونه نیکوست ردیفی از بودجه وزارت فرهنگ به حمایت از نویسندگان ایده پرداز که باید مدت طولانی را صرف نگارش یک رمان ارزشمند کنند، اختصاص یابد.

این نویسنده با بیان اینکه در سال های اخیر به دلیل گرایش نویسندگان و سایر هنرمندان ازجمله سینماگران به کارهای سفارشی، هنر سینما و ادبیات تنزل کرده است، افزود: به عنوان نمونه در دهه های 60 و 70 شاهد اوج شکوفایی سینمای جنگ بودیم و آثاری کاملا از دل برآمده و ذوقی خلق شدند، ولی در سال های اخیر با ورود بی رویه سفارش و نیز طنزهایی که در حقیقت هجو هستند و تنها برای پاسخ به سطح سلیقه جامعه خلق می شوند، مواجه شده ایم و میانگین ارزش هنری آثار پایین آمده است.

نجفی بر ضرورت حمایت هرچه بیشتر از نویسندگان تاکید کرد و گفت: کار سفارشی زمانی ارزشمند است که نویسنده در انتخاب موضوع و پرورش آن آزاد باشد.

او همچنین به تجربه خود از نوشتن کار سفارشی اشاره کرد و در این باره گفت: من خود تجربه خوبی در این زمینه داشته ام که به خلق رمان «ننه یخی، پسر و تابستان» به پیشنهاد و سفارش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منجر شد و چون سفارش اثر بدون چارچوب محدودکننده بود، موفقیت آمیز بود و در فهرست کلاغ سفید کتابخانه فرانکفورت قرار گرفت.

از حمیدرضا نجفی آثار داستانی مختلفی به چاپ رسیده است. اولین رمان او با نام «کوچه صمصام» توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شد و اولین مجموعه داستانش با عنوان «باغ های شنی» که از آثار مطرح اوست، در انتشارات نیلوفر به چاپ رسید. این مجموعه داستان، بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت و نامزد دریافت دو جایزه هوشنگ گلشیری و منتقدان و نویسندگان مطبوعات شد و جایزه هوشنگ گلشیری را دریافت کرد.

مجموعه داستان های «دیوانه در مهتاب» و «شب در از ما بهترانیه» دیگر آثار داستانی حمیدرضا نجفی هستند. از این دو مجموعه داستان، «دیوانه در مهتاب» برنده جایزه ادبی اصفهان شده است.

از نجفی همچنین کتابی با عنوان «قصه هایی از مثنوی معنوی» منتشر شده که بازنویسی و روایتی منثور از تعدادی از داستان های مثنوی معنوی است. نجفی دستی هم در ترجمه دارد و کتابی با عنوان «اینفلوئنسرها: تاثیر رسانه های اجتماعی بر ادراک ما» را به فارسی ترجمه کرده است.