دوازده مهرماه مصادف بود با سالگرد احمد محمود نويسنده شهير كشورمان. امین فقیری از نويسندگان كشورمان در مورد اين نويسنده مي گويد:سبک احمد محمود، پرداختن به واقیعت های ملموس زندگی اجتماعی است. آثار او به دلیل عمقی که دارند،آنچنان در ذهن مخاطب جا خوش می کنند که مخاطب از آنهاخلاصی ندارد.

امین فقیری در گفت وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)،گفت :احمد محمود از جمله نویسندگانی است که گرایش به ادبیات رئالیستی داشت. او در داستان هايش از زندگی توده مردم سخن می گوید. داستان های اولیه او از جمله" پسرک بومی "و "همسایه ها" به خوبی مبین این موضوع است .

وی تصریح کرد :"محمود" در رمان "درخت انجیر معابد" و آثار آخرش به نوعی سمبولیست روی آورده که همین گرایش خواندن این رمان را دشوار می کند. 

نویسنده مجموعه داستان" تمام باران های دنیا" با بیان این مطلب که" محمود" و "دولت آبادی" دو تن از نویسندگان بزرگ ادبیات داستانی ما به شمار می روند یاد آور شد:با اینکه این دو نویسنده آثارشان در شمار ادبیات رئالیستی قرار می گیرد،اما نوع و شیوه پرداخت آنها در داستان بسیار متفاوت است.

وی افزود:با اینکه دولت آبادی نویسنده ای شهری به شمار مي رود،اما داستان هایش در روستا اتفاق مي افتند،اما داستان "محمود" در مناطق شهری و حواشی آن می گذرد. او خانواده را محور و مرکز داستان هایش قرارمی دهد و از دل خانواده جهان ویژه اي می سازد که اثر او را جهانی می کند.

نویسنده مجموعه داستان "مویه های منتشر" با بیان این مطلب که "محمود"نویسنده ای بومی نویس است،که افق نگاه اش جهان است،یاد آور شد: بومی نویسی موجب نمی شود که آثار "محمود "تنها مورد توجه گروه خاصی قرار بگیرند،مخاطبان آثار او در سطح جهان گسترده اند.

وی درباره شیوه انعکاس عناصر بومی در داستان های "احمد محمود" گفت : محمود تمام عناصر را از دید شخصیت هایش بیان می کند. او برای بیان داستان هایش زاویه دید دانای کل را بر نمی گزیند. او از هر موضوع زمانی سخن می گوید که ضرورت داستان ایجاب کند.

فقیری ادامه داد :یکی ازعناصری که در فضا سازی داستان های احمد محمود نقش مهمي ايفا مي كنند،گفت وگو ميان شخصيت‌ هاي داستان است. او از دل گفت وگو میان شخصیت ها بسیاری از فضاها را پیش روی مخاطب به تصویر می کشد،از این رو فضایی که می سازد، برای مخاطب بسیار باور پذیر است.

وی با بیان این مطلب که احمد محمود در آثارش قصد اسطوره سازی ندارد، یاد آورشد: گرایش برخی از نویسندگان برای اسطوره سازی در آثارشان به وضوح نمایان است. بسیاری از نویسندگان ایرانی پس از ترجمه ادبیات آمریکای لاتین از جمله "صد سال تنهایی"به چنین فضایی کشیده شدند. 

فقیری ادامه داد:غلامحسین ساعدی در داستان هایش از بسیاری از عناصر وهمی از جمله پری و تحلیل روان شخصیت ها بهره برده است،اما سبک احمد محمود پرداختن به واقیعت های ملموس زندگی اجتماعی است .

وی با بیان این مطلب که در عمق آثار نويسندگان بزرگ جهان ديگري نهفته است،گفت:آثار محمود به دلیل عمقی که دارند،آنچنان در ذهن مخاطب جا خوش می کند که مخاطب از آنها خلاصی ندارد .

فقیری ادامه داد: شخصیت "خالد" سالهاست که در کنار ما زندگی می کندو هر لحظه خود را شریک درد ها و رنج های او می بینیم و این اوج داستان نویسی است که یک شخصیت داستانی چنان با جان مخاطبان اش آمیخته شود که خلاصی در کار نباشد.

وی با بیان این مطلب که خطه خوزستان نویسندگان بزرگ و تاثیر گذاری به ادبیات ما تقدیم کرده است، یاد آور شد:محمود یکی از آغازگران داستان نویسی در این خطه است که به دلیل قدرت و نحوه برخوردش با موضوعات،آثارش قابلیت تاثیر گذاری بر نویسندان هم نسل و نسل های بعد را دارند،هر چند که من از هیچ نویسنده ای در آثارم تاثیر نپذیرفته ام .

وی با اشاره به رمان "زمین سوخته" که نخستین رمانی است که درباره جنگ ایران و عراق نوشته شده است، یاد آور شد : زمین سوخته بیشتر گزارشی از جنگ است و محمود در این رمان به خوبی نتوانسته شخصیت پردازی کند. شاید یکی از دلایل این موضوع شتاب زدگی نویسنده برای نگارش این رمان است . 

فقیری در پایان درباره زبان داستان های "محمود" گفت : او در مقایسه با نویسندگان دیگری چون "ابراهیم گلستان "پیشنهادی در زبان نداده است، اما نحوه بیان و برخوردش با مقوله گفت و گو بسیار قابل تامل است.